Lingua sariculiana
| Sariculiano Sariqulī | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Selekur, Sarikul, Sariqul, Sariköli, tujik ziv | |
| Falado en: | China, Taxiquistán | |
| Rexións: | Condado Autónomo Taxico de Taxcurgán e pequenas vilas no Badaghxán Montañoso | |
| Total de falantes: | Uns 23.700 (ano 2000) | |
| Familia: | Indoeuropea Indoiranias Irania orientais orientais meridionais Linguas do Pamir Sariculiano | |
| Escrita: | Perso-arábiga | |
| Status oficial | ||
| Lingua oficial de: | Non | |
| Regulado por: | Ningún | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | -
| |
| ISO 639-2: | - | |
| ISO 639-3: | srh
| |
| SIL: | srh
| |
| Mapa | ||
| Status | ||
A lingua sariculiana forma parte das linguas pamirianas aínda que se fala fóra da zona xeográfica común ás demais pois é falada no Condado Autónomo Taxico de Taxcurgán, na provincia Autónoma Uigur de Xinxiang na China, por un pequeno número de persoas (unhas 23.000).
Gramática
[editar | editar a fonte]O sariculiano perdeu o xénero gramatical. O plural sinálase neste grupo coa terminación -ēn. O sariculiano fai unha distinción entre o plural nominativo e oblicuo: -xeul (n.) e -ef (oblicuo). O xénero non se sinala especificamente no nome pero é identificable pola concordancia.
O caso desígnase por preposición e posposición; o sariculiano ten un caso oblicuo. A posesión exprésase por aposición.
A orde da frase é suxeito, obxecto e verbo (SOV).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- [1] An Acoustic, Historical, and Developmental Analysis of Sarikol Tajik Diphthongs], Pamela S. Arlund, The University of Texas at Arlington.
